O ROMANU MINOTAUR GOJKO BOŽOVIĆ
Obnova društvenog romana postaje sve izraženija u iskustvu savremenog čitaoca. Dok su jedno vreme istorijske teme dominirale u savremenoj prozi, posle 2010. smenjene su privatnim, intimnim i kamernim temama. To je vrhunilo u autofikcijskoj prozi koja je postala poetički izraz pisaca različitih kultura, jezika i poetika, pa i generacijskih senzibiliteta. Skoro svi su postali sopstveni junaci. Ali pislednjih godina sve je više društvenih romana. Velika kriza savremenog sveta, koja pod raznim imenima nastupa u najmanje poslednjih 15 godina našeg života – od svetske ekonomske krize do pandemihe i novog Hladnog rata, uzrokovala je ne samo povlačenje u sebe i u vlastiti svet, nego i upravo suprotni pristup – neposredni susret sa stvarnim svetom. To je i poetički i tematski izbor Nemanje Rotara u romanu “Minotaur”. U mitu, minotaur je onaj kome se prinose žrtve. U romanu, minotaur takođe zahteva žrtve, ali, uorkos njima, ne silazi sa scene. Nemanja Rotar je napisao izbliza i bez bilo kakve istorijske distance politički triler i društveni roman, bespoštednu vivisekciju jednog doba i romanesknu hroniku decenija koje su pojeli skakavci. U njegovom romanu oživljeni su društveni i politički slojevi poslednje tri decenije. Ali to nisu hladni i distancirani prikazi jednog vremena, to je zainteresovana priča o nama i našim životima, o ljudima koji su trpeli i koji su nanosili nepravdu, o ljudima koji su se menjali i prilagođavali, o ljudima koji bi i sami bili bolji u boljim vremenima. Jedan mađarski istoričar napisao je memoare “Istorija u mom životu”. Roman Nemanje Rotara “Minotaur” nastaje po modelu – politika i društveni procesi u našim životima. Među upečatljivim junacima romana dva se posebno izdvajaju. Jedan je od pobunjenika i kritičara postao novinar tabloida. Drugi je poznati pisac koji je postao intelektualni korifej i propagandist Miloševićevog režima. Nimalo retke sudbine, ali upečatljivi junaci. Između njih nije samo napetost i netrpeljivost, nego i čitav koloplet političkih odnosa, društvenih nepravdi i surevnjivosti, političkih manipulacija i medijske propagande, ljudi koji padaju u očaj i apatiju, društvo koje opada i raslojava se. Istorija još traje, priča nije završena. Kritička intonacija Rotarovog romana neophodna je za susret s kovitlacem vremena koje je prikazano u “Minotauru”.